Tantra i neotantra – filozoficzne korzenie i współczesne przemiany

Indyjska tantra, przez wieki spowita tajemnicą i często niezrozumiana, jest jednym z najbogatszych i najbardziej złożonych nurtów duchowych w historii Azji Południowej. Od swoich mistycznych korzeni, sięgających VIII w., po współczesne adaptacje w ramach tzw. neotantry, tantra stała się tematem licznych kontrowersji oraz fascynacji na całym świecie. Czy dzisiejsza neotantra z jej naciskiem na sferę seksualną, jest odzwierciedleniem średniowiecznej tradycji tantrycznej? Czy może stanowi jej … Czytaj dalej Tantra i neotantra – filozoficzne korzenie i współczesne przemiany

Kundalini w sanskryckich pismach jogi indyjskiej

Znane nam style praktyki jogicznej jak hatha, ashtanga, kriya, kundalini… zapożyczają klasyczne nazwy zaczerpnięte z filozofii jogi, by określić nimi współczesne, czyli powstałe w XX w., formy praktyki jogicznej, głównie posturalnej, czyli asanicznej. Warto zatem zadać pytanie, ile wspólnego wspomniane style mają z tradycją jogi — czy hatha joga spełnia zalecenia literatury hathajogicznej, czy ashtanga joga Pattabiego Joisa idzie za naukami ośmioczłonowej ścieżki jogicznej Patańdźalego, … Czytaj dalej Kundalini w sanskryckich pismach jogi indyjskiej

Pranajama dla codziennej praktyki

Pranajama jest praktyką oddechową, będącą częścią składową ośmioczłonowej ścieżki jogi klasycznej (radźajogi, czyli jogi królewskiej). Z jednej strony, pranajama może być wstępem do medytacji – kontrola oddechu odbywa się bowiem poprzez uważność nakierowaną na proces oddychania. Z drugiej strony, jest bardzo pomocna w praktyce jogi posturalnej, czyli w asanach. Klasycznie pranajama następuję po ugruntowaniu się w asanach, głównie siedzących, stworzonych do wielogodzinnych medytacji – dawniej … Czytaj dalej Pranajama dla codziennej praktyki

Joga – definicje zaczerpnięte z literatury jogicznej

Jogaś-ćitta-wrytti-nirodhah, joga jest zatrzymaniem poruszeń umysłu – tak brzmi początek enigmatycznej definicji jogi w datowanej na początek naszej ery wykładni Patańdźalijogaśastry (Jogasutr wraz z komentarzem do nich, czyli Jogabhaszją). Pierwsze definicje jogi obecne były w literaturze poprzedzającej skodyfikowanie nauki Patańdźalego, wyznaczając jej etyczno-medytacyjny kierunek, oraz w późniejsze tradycje tantry oraz hathajogi… a także we współczesnej modyfikacji jogi rozumianej jako medycyna alternatywna, czyli prozdrowotna i terapeutyczna … Czytaj dalej Joga – definicje zaczerpnięte z literatury jogicznej

Codzienna pranajama

Lato, odpoczynek, relaks… są idealnym momentem, by zacząć lub kontynuować codzienną pranajamę, jogiczny oddech uspokajający umysł i pogłębiający praktykę asan i medytacji. Spośród wielu rzeczy, jakie nauczyły mnie Indie, pranajama jest chyba najważniejszą z nich. Oto sekwencja, jakiej nauczył mnie mistrz Arjan Dev w aśramie Haridwaru. Usiądź w siadzie skrzyżnym, plecy mają być proste. Połóż ręce wnętrzem do góry na kolanach. Podbródek ustaw poziomo do … Czytaj dalej Codzienna pranajama

Asany… kiedy pojawiły się w jodze

Asany nie od zawsze były w jodze praktykowane. Jeśli bliżej przyjrzeć się historii filozofii jogi, joga-darśanie, to asany początkowo nie były wzmiankowane. Ich różnorodność natomiast jest tworem późnym, bo pojawiającym się wraz z rozkwitem tradycji hathajogi*. Literatura starożytna powstająca u początku naszej ery wspomina asany, ale rozumie je jako pozycje siedzące, mające służyć medytacji, dhjanie. Zresztą termin „āsana” pochodzi o sanskryckiego pierwiastka czasownikowego „ās”, czyli … Czytaj dalej Asany… kiedy pojawiły się w jodze